Paradise Lost to grupa, która w ciągu swojej trzydziestoletniej kariery wiele razy zmieniała kierunek muzycznych poszukiwań. Tomasz Jeleniewski śledzi te przemiany, opisując szeroko historię i albumy zespołu z najlepszego okresu jego działalności (1988-2010). Autor sięga do wielu trudno dostępnych źródeł, przytaczając niezliczone ilości ciekawych wypowiedzi samych muzyków, a całość uzupełnia dokładna analiza każdego wydawnictwa Paradise Lost do 2010 roku. Książka Jeleniewskiego była pierwszą

„Nigdy nie módl się do bogów, którzy odpowiadają po zmroku”. Francja, rok 1714. Uciekająca sprzed ołtarza młoda dziewczyna imieniem Adeline popełnia niewyobrażalny błąd. Zawiera umowę z diabłem. Faustowski pakt nakłada na nią ograniczenie – możliwość wiecznego życia bez szansy na bycie zapamiętaną przez kogokolwiek – dlatego Addie decyduje się opuścić swoją wioskę, albowiem straciła wszystko. Dziewczyna jest zdeterminowana znaleźć dla siebie właściwe miejsce, nawet jeśli została skazana na

Sadie Slade jest historyczką sztuki i rzeczoznawcą. Przyjmuje zlecenie od amerykańskiego domu aukcyjnego, którego właścicielem jest atrakcyjny Carrick Murphy. Niespodziewanie spędza z nim pełną szalonego seksu noc. Rano Carrick oznajmia, że trochę ich poniosło, że najlepiej zapomnieć o tym, co się wydarzyło, bo zależy mu tylko na współpracy. Sadie jednak widzi w jego oczach pożądanie i jest pewna, że w myślach znowu ją rozbiera...

Tuż przed snem Basia postanawia wgramolić się do łóżka rodziców, by mogli jej co nieco poopowiadać. Takiej okazji nie przepuści też Janek! Pamiętacie, jak zbierał karty piłkarskie? I jak Mama grała w piłkę? Albo jak wybrali się wszyscy do lasu i do muzeum? Właśnie o tym opowiadają Basi i Jankowi rodzice. Wspominają też wspólnie wizytę w bibliotece, inwazję kolorowych zwierzaków tuż przed Wigilią, no i wyprawę na narty. Tyle się działo… a ile jeszcze przed nimi!

Klasyczna książka Jane Austen w adaptacji dla dzieci. Elinor i Marianne Dashwood mają zupełnie inne wyobrażenia na temat miłości. Marianne chce, żeby uczucie ją powaliło, a jej rozważna siostra Elinor zawsze stąpa twardo po ziemi. Po śmierci ojca dziewczęta muszą przeprowadzić się do nowego domu. Czy znajdzie się w nim miejsce na miłość?

Dominic LeGrand rozpoznaje w kurierce, która dostarcza mu przesyłkę, Alison Jones, dziewczynę, z którą spędził kiedyś lato w Prowansji. Ona była w nim zakochana, lecz on nie traktował jej poważnie. Minęło kilka lat. Teraz Alison wydaje się Dominicowi najpiękniejszą kobietą, jaką widział. Postanawia, że się z nią ożeni. Musi tylko poprosić ją o zgodę, ale przecież chyba nawet taka romantyczka jak Alison nie odmówi miliarderowi…

Tom szósty z serii klasycznych opowieści detektywistycznych Arthura Conan Doyle'a o Sherlocku Holmesie w uproszczonych adaptacjach dla dzieci. Idealna propozycja dla młodych wielbicieli zagadek i kapitalne wprowadzenie do klasyki. Watson i Holmes odpoczywają pod miastem u przyjaciela, jednak gdy pewna kradzież zbija z tropu lokalną policję, Holmes zostaje wplątany w sieć kłamstw, szantażu i morderstwa. Tylko on może zidentyfikować złoczyńców – pod warunkiem, że uda mu się ujść z życiem… Dla

„Wielka księga Basi i Franka 2” to zbiór opowiadań autorstwa Zofii Staneckiej publikowanych w miesięczniku „Mamo, to ja” i dwanaście zupełnie nowych historii o Basi i Franku. Jak zwykle przygody ulubionego rodzeństwa przedszkolaków są pełne humoru, lecz także powagi. Ta książka to aż dwadzieścia cztery opowieści zilustrowane przez Mariannę Oklejak i wzbogacone graficznymi zabawami na spostrzegawczość.

Tematem pracy są scholastyczne inspiracje w poetyce Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Praca składa się ze wstępu, sześciu rozdziałów i zakończenia. Wprowadzenie przedstawia stan badań i układ pracy. Pierwszy rozdział pokazuje sposób użycia przez Sarbiewskiego pojęć zaczerpniętych ze scholastyki. Drugi rozdział porównuje poglądy Arystotelesa i Sarbiewskiego na poetykę. Trzeci rozdział pokazuje, w jaki sposób Sarbiewski stosuje pojęcie analogii. Czwarty rozdział przedstawia jego pogląd na

Ludwik XIV miał swoistą obsesję na punkcie etykiety. Nierespektowanie lub niewłaściwe przestrzeganie jej zasad groziło utratą dotychczasowej pozycji i przywilejów. Wersalska etykieta była rodzajem gry. Określała stosunki i hierarchiczną zależność między poszczególnymi członkami dworu króla Francji. Była ważnym elementem wersalskiego widowiska. Wystudiowane ruchy, teatralne gesty i powtarzalność codziennych ceremoniałów wprowadzały ład i porządek, a każdy znał przynależne mu miejsce w dworskiej